ALPHA (2018) กับ cognitive ของ zooarchaeologist

ดู Alpha แล้วทำให้นึกถึงเรื่อง Co… อ่านเพิ่มเติม →

Call Me By Your Name (2017)

          ชอบบรรยากาศของหนัง นักแ… อ่านเพิ่มเติม →

Arrival (2016) ผู้มาเยือนกับตรรกะใหม่ของการรับรู้ไร้ลำดับเวลา

“ความทรงจำเป็นสิ่งพิลึก มันไม่เป็นไปแบบที่เราคิด มนุษย์ถูกตีกรอบโดยเวลา ลำดับก่อน-หลัง …จำตรงช่วงกลางได้หลายเรื่อง และนี่คือจุดจบ… ถึงตอนนี้ฉันเริ่มไม่เชื่อในจุดจบหรือจุดเริ่มต้น มีหลายสิ่งที่นิยามชีวิตเรามากกว่าตัวเราเอง เช่นการมาของพวกเขา…”

PASSENGER (2016)

ได้ข่าวว่า passenger เป็นหนังรักโรแมนติกที่ควรพาแฟนไปดู ก็เลยไปดู ปรากฏว่า เออมันก็หวานได้นะ แต่ดูๆไปแล้วรู้สึกว่า เรารับเอาแง่มุมเกี่ยวกับ “การใช้ชีวิต” (Living) ออกมามากกว่าความรักโรแมนติกหรือความไซไฟในหนังซะอีก

Moana (2016) โมอาน่าผู้พิชิต

Moana เป็นเจ้าหญิงดิสนีย์คนแรกที่ไปไกลกว่าการรอเจ้าชาย ไม่มี “เจ้าชาย” ขี่ม้าขาวมาช่วย ถ้าอยากแก้ปัญหา ต้องลงมือทำเอง มีเนื้อหาคือการเดินทาง “ภายนอก” ที่ไกลออกไปเพื่อชำระความผิดพลาดที่เคยทำต่อธรรมชาติ ในขณะเดียวกันก็เดินทาง “ภายใน” กลับสู่หัวใจที่รอคอยการค้นพบตัวตน

Tale of Tales (2015)

ในสมัยราชวงศ์ปราสาททองของบ้านเรา (หลังรัชกาลสมเด็จพระนเรศประมาณ 29 ปี) “นิทานห้าวัน” หรือ “Pentamerone” ที่แต่งขึ้นโดย Giambattista Basile นักแต่งนิทานและนักกวีชาวนาโปลี ก็ถูกเผยแพร่ในประเทศอิตาลี ช่วงปี ค.ศ.1634 ตรงกับพ.ศ.2177